چالش¬های پیشروی تحول در آموزش و پرورش (ایران)

عنایت کریم زاده¹ عادل ظفری نژاد² زهرا اکرامی³

1) کارشناس ارشد برنامه ریزی درسی
2) دانشجوی دکترا، دانشگاه علامه طباطبایی
3) کارشناس ارشد برنامه ریزی درسی

محل انتشار : دومین کنفرانس بین المللی علوم رفتاری و مطالعات اجتماعی(2ibsconf.com)
چکیده :
هدف این مقاله روشن ساختن چالش¬های پیشروی تحول در نظام آموزش و پرورش (ایران)، بوده و با عنايت به عنوان و سؤال¬هاي مطروحه، پژوهش به شيوة توصيفي و از نوع تحليل اسنادي انجام شده است. با توجه به روش پژوهش، جامعه¬ی¬ آماري پژوهش شامل كلية اسناد، مدارك و منابع مرتبط با موضوع مورد بررسي مي¬باشد. از آنجا كه نهاد آموزش و پرورش به خاطر تكيه بر گسترده¬ترين سرمايه ملّي بيشترين سهم را در رشد، سازندگي و اعتلاي ملي ايفا مي¬كند و رسيدن به كشوري برتر در منطقه به عنوان آرمان سند چشم¬انداز بيست ساله ملي، بدون توجه به رشد و بالندگي اين نهاد ناممكن است، هرگونه بازكاوي و بررسي وضعيت كنوني اين نهاد كاري ضروري و اجتناب ناپذير است. امروزه، آموزش و پرورش به خاطر پیچیده¬تر شدن و سرعت بالای تغییرات، ضرورت تربیت نیروی انسانی برای بر عهده گرفتن نقش¬های مختلف در جامعه و پاسخگویی به نیازهای متنوع و پیچیده آن، اهمیتی مضاعف و روز افزون یافته است. ولی نظام آموزشی کشور با توجه به نارسایی¬های درونی و محیطی نتوانسته است رسالت اصلی خود در ارتباط با توسعه و شکوفایی ملی را ایفا نماید. به طوری که حتی در برخی مواقع در شکل گیری و نهادینه شدن برخی ارزش¬های ضد توسعه نقش اساسی داشته است. بنابراین از آنجایی که دانش و تکنولوژی با سرعت رشد داشته، آموزش و پرورش نمی تواند نسبت به این تحولات بی¬تفاوت بوده و برنامه¬ریزی و استراتژی مدونی نداشته باشد. پس نتیجه گرفته می¬شود. كه زيرساخت هر نوع توسعه‌اي در كشورها را مي‌توان در نظام آموزشي آن جستجو كرد، پس ايجاد تحول در بخش آموزش از ضرورت¬هاي مهم و اساسي به شمار مي‌رود و بر اساس آن نظام¬هاي آموزشي در هر دوره‌اي به دنبال ايجاد تحول رو به ‌رشد هستند.
کلمات کلیدی : واژگان كليدي: چالش¬ها تحول آموزش و پرورش مشارکت.