نقش پیش بینی کننده شادکامی و امیدواری در پیشگیری از فرسایش سرمایه اجتماعی بین جوانان شهرستان زاهدان

مهرنگار براهویی¹ محمدنعیم محمدحسنی لوطک²

1) پژوهشگر شرکت دانش بنیان دانشیاران
2) عضو سازمان نظام روانشناسی، دبیر آموزش و پرورش منطقه نصرت آباد

محل انتشار : دومین کنفرانس بین المللی علوم رفتاری و مطالعات اجتماعی(2ibsconf.com)
چکیده :
بنظر می رسد امروزه گسترش فناوری، تکنولوژی و وسایل ارتباط جمعی، ارتباطات چهره به چهره همدلی، صمیمت، مشارکت و همکاری را در بین مردم نسبت به گذشته کاهش داده است و سرمایه اجتماعی در جوامع مختلف تزلزل یافته است و برای پیشگیری از این خطر باید عواملی که سبب پیشگیری از فرسایش سرمایه اجتماعی می شود مورد بررسی قرار گیرد. در این راستا پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش پیش‌بینی کننده شادکامی و امیدواری در پیشگیری از فرسایش سرمایه اجتماعی در بین جوانان شهرستان زاهدان انجام گرفته است. روش پژوهش توصیفی- همبستگی از نوع پیش بین بود. جامعه آماری پژوهش شامل 600 نفر از جوانان 30-20 سال شهرستان زاهدان بود که از بین آنان با استفاده از فرمول کوکران 234 نفر به روش نمونه‌گیری تصادفی-طبقه‌ای انتخاب شد. جهت گردآوری اطلاعات از سه پرسشنامه شادکامی آکسفورد(1990)، پرسشنامه امیدواری میلر(1988) و پرسشنامه محقق ساخته فرسایش سرمایه اجتماعی استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار Spss استفاده شد و برای آزمون فرضیه ها از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون استفاده شد. نتایج نشان دهنده آن بود که شادکامی و امیدواری پیش بینی کننده پیشگیری از فرسایش سرمایه اجتماعی در بین جوانان شهرستان زاهدان می باشد.
کلمات کلیدی : امیدواری شادکامی فرسایش سرمایه اجتماعی