اثر بخشی آموزش حل مسئله بر پرخاشگری دانش آموزان پسر مقطع ابتدایی مبتلا به اختلال نافرمانی مقابله ای شهر بابل

فریبا لاچینی¹

1) کارشناسی ارشد

محل انتشار : دومین کنفرانس بین المللی مدیریت و علوم انسانی(2icmhconf.com)
چکیده :
هدف از این پژوهش اثربخشی آموزش حل مسئله اجتماعی بر پرخاشگری دانش‌آموزان پسر مبتلا به اختلال نافرمانی مقابله‌ای دوره تابستان (چهارم، پنجم، ششم) بود جامعه پژوهشی کلیه دانش‌آموزان پسردوره ابتدایی شهر بابل بوده که به روش نمونه‌گیری تصادفی ساده 30 نفر از آنان انتخاب شدند. روش پژوهشی شبه آزمایشی از نوع پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل بود. که گروه آزمایش به مدت 8 جلسه یک ساعته مورد آموزش مهارت حل مسئله قرار گرفتند برای گردآوری اطلاعات از مقیاس درجه بندی اختلال نافرمانی مقابله‌ای برای غربالگری آنان استفاده شد. سپس آزمون پرخاشگری (پیش آزمون) اجرا گردید. جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها از هر دو آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و آمار استنباطی (تحلیل کوواریانس) بهره‌برده شد. یافته‌های نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که آموزش حل مسئله در کاهش پرخاشگری کلامی و غیرکلامی دانش‌آموزان پسر دوره ابتدایی مبتلا به اختلال نافرمانی مقابله‌ای موثر بوده همچنین نتایج نشان دهنده آن است که آموزش حل مسئله بر میزان پرخاشگری دانش‌آموزان گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل موثر است و میزان پرخاشگری بطور معناداری کاهش یافت.
کلمات کلیدی : آموزش حل مسئله اختلال نافرمانی مقابله‌ای پرخاشگری دانش‌آموزان پسر دوره ابتدایی.