(سطح بندی شهرهای جدید از دیدگاه شاخص های کالبدی مسکن با استفاده از تکنیک TOPSIS (نمونه موردی شهرهای جدید منطقه ی شهری تهران))

مهکامه فتاحی¹

چکیده :
شاخص های مسکن مهمترین و کلیدی ترین ابزار و یکی از روش های شناخت ویژگی های مسکن به شمار می آیند که می توان به کمک آنها عوامل مؤثر در امر مسکن را شناخت و هرگونه برنامه ریزی و تصمیم صحیح را در رابطه با مسکن فراهم آورد. شاخص های مسکن از یک سو ابزار شناخت وضعیت مسکن در ابعاد مختلف از جمله کمبود مسکن است و از سوی دیگر ابزار کلیدی برای ترسیم چشم انداز آینده مسکن و برنامه ریزی است.نیاز به مسکن دارای دو بعد کمی و کیفی است، بعد کمی مسکن شامل شناخت پدیده ها و اموری است که به فقدان سرپناه و میزان دسترسی به آن مربوط می شود. در بعدکیفی، به مسائل و پدیده هایی همچون بی مسکنی، بدمسکنی و تنگ مسکنی ارتباط دارند و آنچه مطرح است، نوع و شکل نیاز است. هدف از تدوین این مقاله بررسی وضعیت شاخص های کالبدی مسکن در شهرهای جدید می باشد؛ که سعی شده است ابتدا شاخص های کالبدی مسکن در شهرهای جدید استان تهران، بررسی و سپس این شاخص ها توسط تکنیک TOPSIS مورد ارزیابی قرار گیرد و در انتها نیز این شهرهای جدید در میزان برخورداری از این شاخص ها رتبه بندی شود. با توجه به اهمیت این موضوع و لزوم توجه به شاخص های مسکن در همه ی ابعاد به خصوص از لحاظ کالبدی باید برنامه ریزان و مدیران مرتبط با مسکن شهری از یک سو به اهمیت شاخص های کالبدی در بهبود کیفیت مسکن توجه نموده و از سوی دیگران مسأله مسکن را در ارتباط با کلیه عوامل مربوط اعم از کمی و کیفی مورد بررسی و توجه قرار دهند و از طرفی دیگر باید با دید جامع و کل نگر و به طور اساسی و جدی نقش شاخص های اجتماعی را در برنامه ریزی توسعه مسکن شهری لحاظ نمایند.
کلمات کلیدی : مسکن، شاخص های کالبدی مسکن، شهرهای جدید، تکنیک TOPSIS

زبان مقاله : فارسی
محور مقاله : برنامه ریزی ، مدیریت و طراحی شهری
محل انتشار : کنفرانس بین المللی نخبگان عمران، معماری و شهرسازی
آدرس وب سایت کنفرانس : cau2016.com
ارسال کننده : مهکامه فتاحی
کد IOI مقاله : XYBG-AZACD
لینک مستقیم مقاله : https://isnac.ir/XYBG-AZACD