بازآفرینی هویت در معماری معاصر با تأملی بر رویکرد منطقه گرایی

سجاد بهروز¹ خسرو صحاف²

چکیده :
همواره هویت به عنوان یکی از مهم‌ترین دغدغه‌های بشری مطرح بوده است. این مقوله از گذشته‌ پدیده‌ای ثابت و از پیش تعیین شده در نظر گرفته می‌شد، اما امروز به مفهومی متغییر، پیچیده و پر تناقض تبدیل گشته و موجب بروز بحران هویت در انسان و شهرها گردیده است. هویت به عنوان یکی از موضوعات مهم در حوزه‌های مختلف فلسفی، روان شناسی، جامعه شناسی و علوم انسانی مطرح می‌باشد. مفهوم هویت در آثار معماری ارتباط عمیقی با زمینه، بستر فرهنگی و نیازهای انسانی هر منطقه دارد. به گونه‌ای که هر اثر معماری نماد و نشانه‌ای از مردم آن منطقه می‌باشد. مسئله هویت در معماری بعد از دوران مدرن و پیامدهای ناشی از آن، که باعث پیدایش بناهای بی روح و بی هویت شده بودند، بسیار مورد توجه قرار گرفت. این مقاله می‌کوشد، تا با برقراری ارتباط میان معماری و خواستگاه خود به حفظ هویت جوامع انسانی و بالطبع ظهور آن در کالبد شهری کمک کند. روش تحقیق در این مقاله تحلیلی توصیفی بوده و سوال اصلی این‌گونه مطرح می‌شود که چگونه می‌توان با حفظ ارزش‌های مکانی و ویژگی‌های معماری منطقه‌ای، یک اثر بدیع خلق کرد که بیانگر هویت بستر خود باشد؟ با بررسی دیدگاه برخی صاحب نظران در این زمینه می‌توان دریافت که توجه به ویژگی‌های منطقه‌ای و خصوصیات مکانی، شامل عناصر کالبدی و نمادین معماری نمی‌شود بلکه مفاهیم مستتر در شکل گیری این نوع معماری باعث خلق آثار منطقه گرا می‌شود.
کلمات کلیدی : هویت ، منطقه ، منطقه گرایی ، معماری معاصر

زبان مقاله : فارسی
محور مقاله : مهندسی معماری و توسعه پایدار
محل انتشار : چهارمین کنفرانس ملی عمران ، معماری و طراحی شهری
آدرس وب سایت کنفرانس : 3iccacs.com
ارسال کننده : سجاد بهروز
کد IOI مقاله : XAGB-CHGKC
لینک مستقیم مقاله : https://isnac.ir/XAGB-CHGKC