بررسی حق انتخاب نامگذاری فرزندان توسط پدر و مادر

زهرا پرویزی¹ ریحانه نجفی²

چکیده :
نام خانوادگی، نام فامیل، شهرت، فامیلی بخشی از نام یک شخص است که تعلق فرد را به یک خانواده بیان می‌کند. همچون بسیاری از کشورهای جهان، در ایران نیز نام خانوادگی فرزند قانوناً به صورت پیش فرض از پدر و اجداد پدری اخذ می‌گردد. نسبت دادن یک نام خانوادگی به هر ایرانی، از سال ۱۳۱۳ به صورت قانون مدنی درآمد و اجباری شد و از آن زمان، به مرور زمان، برای تمام اتباع ایران، نام خانوادگی انتخاب شد. اسلام به نام‌گذاری اهمیت می‌دهد و این کار را از وظایف مهم یک پدر و مادر می‌داند. معتقد است نام‌ها در تکوین شخصیت انسان تأثیری شگرف و انکارناپذیر دارند. نام نیکو می‌تواند انگیزه نیکوکاری و گرایش به‌سوی الگوهای مطلوب را در فرد ایجاد کند و نام‌گذاری‌های تحقیرآمیز و نکوهیده ممکن است به گرایش‌های منفى، انزوا، انتقام و پرخاشگری منجر شود. اگر ازدواج پدر و مادر شرعی باشد، اما به ثبت رسمی نرسیده باشد، در صورتی که پدر به هر دلیل حضور نداشته باشد و به مدارک وی نیز دسترسی وجود نداشته باشد، مادر می تواند برای صدور شناسنامه یک طرفه از دادگاه حکم «امین موقت» دریافت کند. با دریافت حکم امین موقت، مادر سمت قانونی پیدا کرده و می‌تواند با مراجعه به ادارات ثبت احوال نسبت به صدور شناسنامه یک طرفه مادری، با نام خانوادگی خود اقدام کند. در مواردی نیز می توان نام خانوادگی را تغییر داد. محقق در این پژوهش پس از بررسی با استناد به قوانین و نکات اسلامی، توافق نامگذاری نام خانوادگی فرزند را توسط اولیا پیشنهاد نموده است.
کلمات کلیدی : نامگذاری، پدر، مادر، قانون، اسلام، فرزند

زبان مقاله : فارسی
محور مقاله : علوم انسانی
محل انتشار : چهارمین کنگره بین المللی مهندسی، تکنولوژی و علوم کاربردی - نیوزلند
آدرس وب سایت کنفرانس : etas2019.com
ارسال کننده : زهرا پرویزی
کد IOI مقاله : XBFC-DFABB
لینک مستقیم مقاله : https://isnac.ir/XBFC-DFABB