کاربرد تکنولوژی واقعیت مجازی به‌عنوان ابزاری در پژوهش‌های معماری

مرضیه مهاجری¹ افسانه زرکش²

چکیده :
تکنولوژی واقعیت مجازی (VR) یکی از اختراعات بشر در قرن بیستم است که در دو دهه ابتدایی قرن بیست و یک پیشرفت چشمگیری کرده است و به همین دلیل حوزه‌های مختلف آن را به‌گونه‌ای به کار گرفته‌اند که متناسب با نیازها و خلأهای موجود در آن حوزه باشد که یکی از حوزه‌ها معماری است. VR به دلیل امکان فراهم کردن تجربه حضور در محیط شبیه‌سازی‌شده، ابزاری کارآمد برای پژوهش‌های معماری است که امکان تجربه فضاهای ساخته نشده یا به هردلیل دیگر غیرقابل دسترس را فراهم می‌کند. هدف این مقاله، مرور انتقادی مقالات منتشر شده در ژورنال‌های بین‌المللی معتبر در فاصله سال‌های 2009 تا 2019 است تا مشخص شود کارایی VR در تولید تجربه محیط مجازی متناظر با محیط واقعی تا چه حد است و نیز انواع VR، کاربردهای مختلف آن و نیز نتایج حاصل از پژوهش‌های این حیطه خاص، کدامند. با مرور 35 مقاله پژوهشی اصیل به دست آمده مشخص شد VR می‌تواند در ایجاد تجربه‌ای نزدیک به واقعیت هنگام حضور در محیط مجازی، ابزاری کارآمد باشد و به‌ویژه مناسب پژوهش‌های معماری با رویکرد تجربی (Empirical) و نیمه تجربی (Semi-Empirical) است. همچنین دو گروه‌بندی کلی پژوهش‌های معمار محور و پژوهش‌های کاربر محور در این مقالات قابل‌شناسایی است که نسبت 65% به 35% نشان از نیاز به توجه بیشتر در به‌کارگیری ابزار VR در پژوهش‌های انسان-محیط است. روش این پژوهش توصیفی-مروری است و از منابع کتابخانه‌ای و پژوهش‌های قبلی استفاده‌شده تا یافته‌های آن بتواند هم برای پژوهشگران دانشگاهی و هم برای فعالان این حرفه جهت شناخت کاربردهای VR و به‌کارگیری کارآمدتر و اثربخش‌تر از آن در این حوزه مفید باشد.
کلمات کلیدی : واقعیت مجازی، محیط مجازی، معماری، پژوهش معماری

زبان مقاله : فارسی
محور مقاله : معماری و گرافیک
محل انتشار : دومین کنفرانس عمران، معماری و شهرسازی کشورهای جهان اسلام
آدرس وب سایت کنفرانس : cau2019.ir
ارسال کننده : مرضیه مهاجری
کد IOI مقاله : XBHG-DHDEC
لینک مستقیم مقاله : https://isnac.ir/XBHG-DHDEC