نقش ناگویی هیجانی در پیش‌بینی فرسودگی زناشویی مادران دانش‌آموزان کم توان ذهنی

مرضیه شفیع¹ محمدحسن گرامی²

چکیده :
پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش ناگویی هیجانی در پیش‌بینی فرسودگی زناشویی مادران دانش‌آموزان کم توان ذهنی انجام شد. این پژوهش از نوع توصیفی است و با روش همبستگی انجام شد. جامعه آماری پژوهش متشکل از تمامی مادران دانش‌آموزان کم توان ذهنی شهرهای اردکان و میبد در سال تحصیلی 1401-1400 بود. نمونه‌گیری با استفاده از روش دردسترس انجام گرفت و ۱۱۳ نفر به پرسشنامه‌های ناگویی هیجانی باگبی، پارکر وتیلور (۱۹۹۴) و فرسودگی زناشویی پاینز (1996) که به صورت برخط منتشر شد، پاسخ دادند. داده‌ها‌ با استفاده از روش همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه، در سطح 05/0 و با بهره‌گیری از نرم‌افزار SPSS26 مورد تحلیل آماری قرار گرفت. نتایج نشان داد که بین ناگویی هیجانی و ابعاد آن با فرسودگی زناشویی مادران دانش‌آموزان کم توان ذهنی رابطه مثبت معنی‌داری وجود دارد (001/0>P). نتایج بدست آمده نشان داد تنها بعد شناسایی سهم معناداری در پیش‌بینی فرسودگی زناشویی مادران دانش‌آموزان کم‌توان ذهنی دارد (مجذور آر تنظیم شده برابر 253/0، 001/0>P و 668/13). این نتایج تلویحات کاربردی در طراحی مداخلات مورد نیاز در خصوص فرسودگی زناشویی مادران دانش‌آموزان کم توان ذهنی را نشان می‌دهد.
کلمات کلیدی : ناگویی هیجانی، فرسودگی زناشویی، مادران دانش‌آموزان کم توان ذهنی

زبان مقاله : فارسی
محور مقاله : آموزش و ارتقاء سلامت خانواده
محل انتشار : اولین همایش ملی خانواده آرمانی
آدرس وب سایت کنفرانس : cifuma.ir
ارسال کننده : مرضیه شفیع
کد IOI مقاله : XEEH-HBHCK
لینک مستقیم مقاله : https://isnac.ir/XEEH-HBHCK