ارزیابی نقش برنامه ریزی کالبدی در توسعه شهری پایدار

افشین اصل نقی پور¹

چکیده :
امروزه مفاهیم و شاخص های توسعه پایدار در همه ابعاد شکل گیری و تداوم حیات شهر اعم ازجغرافیایی، کالبدی، اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی مورد توجه برنامه ریزان قرارگرفته است. گسترش سریع شهرها، مهاجرت ازحوزه های روستایی، تامین نیازمندی ها و خدمات اساسی شهر و حفظ منابع و سرمایه های طبیعی شهر، موجب گردیده که شهرها با چالش های فراوانی در زمینه حل مشکلات مربوط به توسعه ناموزون، نابودی اراضی کشاورزی، تخریب فضاهای باز و سبز، جمع آوری و دپوی زباله، آلودگی منابع آبی و عرصه های طبیعی و ... مواجه گردند. در این راستا نحوه برخورد انسان با محیط های شهری می تواند بقاء و حیات شهرها را تضمین نماید. نظریه توسعه پایدار، در دهه ی پایانی قرن بیستم، در پی شکست مکاتب مختلف برنامه ریزی از جمله مدرنیسم و پسامدرنیسم، در عدم توانایی به شرایط مطلوب زندگی و آثار مخرب بر محیط زیست جهانی، ملی، منطقه ای و محلی پا به عرصه وجود گذاشت. بی شک برای نیل به مبانی پایه ای این نظریه نقش استراتژیک دولت ها در برنامه ریزیها و سیاست صحیح کاربری اراضی ضروری است. این مقاله ضمن پرداختن به چارچوب اصولی توسعه پایدار و توسعه پایدار شهری، با عبرت گیری از گذشته و درخواست تجدید نظر در مبانی نظری برنامه ریزان حرفه ای، منشوری واحد برای برنامه ریزان شهری در قرن بیست و یکم ارائه خواهد داد
کلمات کلیدی : توسعه پایدار، توسعه پایدار شهری، برنامه ریزی توسعه پایدار شهری، شهر پایدار

زبان مقاله : فارسی
محور مقاله : منظر شهري پايدار و توسعه
محل انتشار : همایش بین المللی انسجام مدیریت و اقتصاد
آدرس وب سایت کنفرانس : meuconf.ir
ارسال کننده : افشین اصل نقی پور
کد IOI مقاله : XYDH-AGHDE
لینک مستقیم مقاله : https://isnac.ir/XYDH-AGHDE