ارزیابی و تحلیل استفاده از عناصر اقلیمی در معماری مساکن با رویکرد مشارکت مدیران و معماران شهری (مطالعه موردی: شهرستان یزد)

برزنجه¹

چکیده :
معماری بومی ایران، معماری است برگرفته از هویت و فرهنگ ایرانی که تمام تلاش آن رسیدن به آسایش و راحتی با بکارگیری منابع و امکانات طبیعی اطراف، بدون استفاده بی رویه از انرژی و جلوگیری از آلودگی زیست محیطی است. در واقع معماری بومی، تلاشی در جهت دست یابی به توسعه پایدار است.که این نوع معماری را در همه شهرهای ایران می توان به وضوح دید که بر گرفته از شرایط مکان و اقلیم آن منطفه است، و تعامل در خور توجه ای با محیط خود دارد. در این راستا در این مطالعه به بررسی استفاده از عناصر اقلیمی در معماری مساکن با رویکرد مشارکت مدیران و معماران شهری پرداخته شده است. روش تحقیق در این مطالعه، تحلیلی و توصیفی و مبتنی بر مطالعات کتابخانهای، اسنادی و میدانی میباشد. تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از مدل وایکور انجام شده است. نتایج تجزیه و تحلیل اطلاعات نشان داد که، سازمان شهرداری بالاترین رتبه و سازمان استانداری پایینترین رتبه را در میزان مشارکت در ساخت مساکن شهری با توجه به اقلیم داشته اند.
کلمات کلیدی :  اقلیم، معماری، مسکن، مشارکت، شهر یزد.

زبان مقاله : فارسی
محور مقاله : مهندسی معماری و توسعه پایدار
محل انتشار : چهارمین کنگره بین المللی عمران، معماری و توسعه شهری
آدرس وب سایت کنفرانس : 4icsau.ir
ارسال کننده : افشین برزنجه
کد IOI مقاله : XYEA-AKBEF
لینک مستقیم مقاله : https://isnac.ir/XYEA-AKBEF