اندیشه ی منطقه گرایی انتقادی و باززنده سازی هویت معماری گیلان

آیه آوخ¹ حمزه غلامعلی زاده²

چکیده :
یکی از مهم ترین اهداف طراحان محیطی حفظ و آشکارگی هویت محیط های ساخته شده است؛ در تقابل پدیده ی جهانی سازی به واسطه ی یکسان کردن ویژگی های معماری و بی توجهی به خصوصیات هر منطقه، امکان احراز هویت معماری را محدود نموده است. منطقه گرایی انتقادی یک نگاه تحلیلی به معماری هر منطقه و تلاشی برای ارجاع و حفظ داشته های پیشین بدون کپی برداری و تقلید صرف است؛ این نوع تفکر بر مفهوم مکان تأکید دارد و در برابر بی مکانی حاکم بر معماری مدرن قرار میگیرد. با ظهور و سیطره ی معماری مدرن در منطقه ی گیلان، به نظر میرسد هویت معماری این بوم تا حدی مخدوش گردیده است؛ بنابراین، این پژوهش با توجه به نیاز ها و مطالبات روز جامعه سعی در پاسخ به این سؤال دارد که با توجه به منطقه گرایی انتقادی چه ویژگی هایی میتواند موجبات احراز هویت معماری گیلان را فراهم کند؟ فرض تحقیق این است که با استفاده از راهکار های منطقه گرایی انتقادی میتوان چهره ی معماری امروز استان گیلان را بدون دلزدگی و تکرار با داشته های پیشین مرتبط ساخت، در این راستا روش مورد استفاده در تحقیق، توصیفی _تحلیلی بوده و گردآوری اطلاعات از طریق سایت های علمی پژوهشی، مقالات و منابع کتابخانه ای است. حاصل این تحقیق بطور کلی حاکی از آن است که بهره جستن از الگو ها، نماد ها و نشانه های معماری بوم و منطقه ی گیلان و امکانات تکنولوژی و فرم های تازه و ترکیب آنها با یکدیگر که خود به منزله ی اساس دیدگاه منطقه گرایی انتقادی است؛ میتواند کارساز باشد.
کلمات کلیدی : منطقه گرایی انتقادی ، معماری ، هویت ، گیلان

زبان مقاله : فارسی
محور مقاله : مهندسی معماری ( کلیه گرایش ها)
محل انتشار : کنفرانس ملی معماری، عمران، شهرسازی و افق های هنر اسلامی در بیانیه گام دوم انقلاب
آدرس وب سایت کنفرانس : icacu.ir
ارسال کننده : آیه آوخ
کد IOI مقاله : XDZC-EKBAH
لینک مستقیم مقاله : https://isnac.ir/XDZC-EKBAH