بررسی و مروری کامل بر حفاظت میراث آثار تاریخی معماری در روند توسعه شهری و جامعه ی مدرن

زهرا عباس آباد¹

چکیده :
حفاظت تاریخی (به انگلیسی: Historic preservation) یا حفاظت میراث ساخته‌شده (به انگلیسی: built heritage preservation)، تلاشی است که به دنبال حفظ و حفاظت از ساختمان‌ها، اشیاء، مناظر یا دیگر آثار با اهمیت تاریخی است. این یک مفهوم فلسفی است که در قرن بیستم رایج شد و معتقد است که شهرها به عنوان محصول توسعه قرن‌ها باید موظف به محافظت از میراث موروثی خود باشند. این اصطلاح به‌طور خاص به حفظ محیط زیست ساخته شده اشاره دارد، و نه به حفظ، به عنوان مثال، جنگل‌های اولیه یا بیابان. فرآیند سریع شهرنشینی ، منجر به تضاد قابل توجهی بین تمایل به توسعه فضاهای شهری مدرن و نیاز به حفاظت از میراث تاریخی و طبیعی شهرها شده است . بنابراین ، یک چارچوب مدیریت حفاظت جامع ، که در آن پویایی منظر شهری به طور گسترده مورد توجه قرار می گیرد، جهت حفاظت توام با توسعه منظر شهری مورد نیاز است . در بیان نوین، میراث فرهنگی نه تنها منبعی است که نیاز به حفاظت دارد، بلکه یک پتانسیل است که باید برای توسعه آینده مورد بهره برداری قرار گیرد. یونسکو در سال ۲۰۱۱، مفهوم منظر شهری تاریخی را مطرح نمود، که ماحصل چشم انداز جامع جدیدی با پارمترهایی برای کمک به حفاظت از مناطق میراثی به روش های پایدارتر بود.به طور کلی امروزه در شهرهای ایران پدیده ی دوگانگی میان هویت تاریخی _ فرهنگی و رشد روز افزون تحولات اجتماعی و شهرنشینی به موضوع همگانی تبدیل شده است. ایجاد پیوند بین ارزش های فرهنگی و توسعه کالبد_ فضایی شهر از الزامات توسعه ی پایدار شهری است که درایران هنوز جایگاه خود را پیدا نکرده است. کشور ایران به لحاظ پیشینه تاریخی دارای میراث فرهنگی فراوان و غنی است که حفظ این آثار، از ضرورت های اساسی فرهنگی کشور می باشد چرا که این آثار، یک عنصر اساسی در ایجاد و حفظ هویت ملی _ فرهنگی ماست . مسئله مهم؛ گنجاندن میراث فرهنگی معماری در برنامه های توسعه ی شهری است بطوریکه بتوانند به عنوان منبع توسعه آور و هویتبخش با زندگی روزمره ی عموم مردم عجین شوند. نتایج پژوهش های صورت گرفته حاکی از عدم تاثیر و کارایی قوانین موجود درکشوردر خصوص حفاظت از این میراث کهن و نادیده گرفتن حقوق این آثار است زیرا در ایران پیشینه ی قوانین و تشکیلات مربوط به میراث فرهنگی، به طور عمده بر رویکرد سنتی استوار است که نگرشی موزه ای _ حفاظتی و ایستا به آثار تاریخی و فرهنگی دارد. بنابرین شناسنامه هر کشوری آثار باستانی و میراث فرهنگی آن است. آثار باستانی است که قدمت, تاریخچه و تمدن هر سرزمینی را مشخص می کند. پس حفاظت و حراست از آنها امری ضروری است و نسلهای مختلف نیز چون پیشینیان باید از این میراث اجدادی پاسداری کنند.
کلمات کلیدی : حفاظت جامع منظر شهری تاریخی میراث شهری توسعه پایدار.

زبان مقاله : فارسی
محور مقاله : مهندسی معماری و توسعه پایدار
محل انتشار : دهمین کنگره سالانه بین المللی عمران، معماری و توسعه شهری
آدرس وب سایت کنفرانس : 10icsau.ir
ارسال کننده : شهلا مرادی فام
کد IOI مقاله : XKHE-AZAGGE
لینک مستقیم مقاله : https://isnac.ir/XKHE-AZAGGE