معماری و بحران هویت شهری

پریسا طالبی امینی¹

چکیده :
امروزه محیط اجتماعی شهر کمتر قابل درک است. كافی است پا به خيابان گذاشت تا با انبوهی از رنگ ها، شيشه ها، آجرنماها و بتن هايی روبه رو شد كه نام بنا بر خود دارند؛ بلند و كوتاه با خطوط نامتناسب ، رنگ های ناهمگون، مصالح متنوع و... .اين ناهمگونی در شكل به اغتشاش انجاميده و شهرهايی بی هويت و نابسامان را برای شهروندان به ارمغان آورده است. در حالی که در گذشته ترکیب فضاها با یکدیگر باعث می‌گردید که شهر دارای سیمای شهری، شاخص ها و نمادهای فرهنگی و همبستگی اجتماعی باشد. می‌توان گفت شهرهای ایران دچار یک نوع سردرگمی در ارائه تصویری از هویت خود شده اند. معماری امروز ایران شاید مصداق این بیت باشد: سال هادل طلب جام جم از ما می‌کرد وآنچه خود داشت ز بیگانه تمنا می‌کرد ازاين رو يكی از مهم ترين مباحث در مورد فضاهای شهری، بحران هويت و چگونگی رهايی از اين معضل است. هويت شهری يك هويت جمعی است كه با پيشرفت شهرهای كنونی، به فراموشی سپرده شده است. حال آنکه كيفيت فيزيكي مطلوب و رضايت شهروندان ، بدون برنامه ريزی صحيح، مكان يابي مناسب و توجه به شرايط بومی در شهر ايجاد نخواهد شد. در این مقاله که براساس رویکرد کیفی و مقالات مروری به همراه مطالعات کتابخانه ای و دیگر منابع اطلاعاتی تدوین گردیده است ، موضوع هویت در فضاهای شهری مورد بررسی قرار گرفته است. چگونگي طراحی فضاهای شهری مطلوب در يک بستر فرهنگی،براساس بازگشت دوباره هويت شهری اساس تحقيق حاضر است نتیجه پژوهش بیانگر این است که هویت شهری وجه تمایز یک شهر از شهر دیگر بوده و موجب حس تعلق مکانی شهروندان و مشارکت آنها در توسعه شهر می شود و چنانچه حس امنیت و تعلق مکانی در شهروندان ایجاد شود، بدون شک تداوم و تحول حاصل از گذر زمان، بدون از دست دادن هویت خواهد بود.
کلمات کلیدی : هویت، معماری، فضای شهری، هویت شهری،بحران هویت.

زبان مقاله : فارسی
محور مقاله : مهندسی معماری و توسعه پایدار
محل انتشار : چهارمین کنگره بین المللی عمران، معماری و توسعه شهری
آدرس وب سایت کنفرانس : 4icsau.ir
ارسال کننده : پریسا طالبی امینی
کد IOI مقاله : XYEA-BZBAH
لینک مستقیم مقاله : https://isnac.ir/XYEA-BZBAH