تحلیل توزیع فضایی و مکان گزینی پژوهشکده نانوتکنولوژی با استفاده از مدل تصمیم گیری AHP (نمونه مورد بررسی شهر جدید پردیس تهران)

منیره گنجی¹ مهدی خاک زند²

چکیده :
استقرار هر عنصر شهري در موقعیت مکانی از سطح شهر، تابع اصول و قواعد خاصي است که در صورت رعايت شدن، به موفقیت و کارآيي عملکردي آن عنصر در همان مکان مشخص خواهد انجامید. در اين زمینه، طراحی پژوهشکده نانوتکنولوژی باید منعکس کننده آرمانهای علمی و احتیاجات خاص یک محیط تحقیقاتی باشد. آن ها را می توان به چهار دسته کلی؛ بخش تحقیقات نظری، بخش تحقیقات کاربردی، مراکز نمایش و ارائه و مراکز آموزشی تقسیم بندی نمود. زمانی این مجموعه ها به رسالت وجودی خود دست می یابند که در بستر منطقه مناسب قرار گیرند که بتوانند نقش تعاملی و تحقیقاتی خود را به درستی ایفا کنند. به علت کمبود اراضی مناسب در تهران، انتخاب مکان مناسب پیرو الگوهای مدون و مشخص صورت نمی گیرد. یافتن و بررسی این الگوها در مباحث نظری کمتر دیده می شود. این مقاله در نظر دارد با بررسی عوامل موثر بر مکان یابی پژوهشکده نانو تکنولژی با نمونه موردی منطقه پردیس تهران به بررسی شاخص های علمی و عملکردی آن بپردازد. در این تحقیق ابتدا به قوانین و معیارهای موجود مکان یابی پژوهشکده ها پرداخته سپس با شناخت کاربری اراضی محدوده سایت انتخاب شده و استفاده از روش AHP موجود در مکان یابی کاربری اراضی شهری، به نتایجی درباره میزان مناسب بودن این سایت برای ساخت پژوهشکده نانو تکنولوژیدر منطقه پردیس تهران پرداخته می شود.
کلمات کلیدی : ارزیابی، مکان یابی ، کاربری تحقیقاتی، پژوهشکده نانو، منطقه پردیس تهران.

زبان مقاله : فارسی
محور مقاله : مهندسی معماری و توسعه پایدار
محل انتشار : چهارمین کنگره بین المللی عمران، معماری و توسعه شهری
آدرس وب سایت کنفرانس : 4icsau.ir
ارسال کننده : منیره گنجی
کد IOI مقاله : XYEA-BAGEB
لینک مستقیم مقاله : https://isnac.ir/XYEA-BAGEB