مقرنس و جنبه های عملکردی آن در معماری

فرشته ساعدی¹

چکیده :
تزئینات وابسته به معماری اسلامی در ایران، یکی از پدیده های بزرگ هنری این سرزمین و حتی جهان می باشد. این آثار هم عملکردی بوده و هم مفهومی(نمادین و الهی). تزئینات در معماری آئینه ای است از زیبایی الهی که با یک بهم پیوستگی هماهنگ از تناسبات عقلی از طریق الگوهایی هندسی همچون مقرنس، کاربندی و ... منعکس می گردد . مقرنس نوعی تجسم سه¬بعدی و برجسته نقش¬های هندسی و گره¬چینی¬های معماری و هنر اسلامی است. نتایج تحقیق نشان می دهد که مقرنس یکی از تزیینات شاخص وابسته به معماری است که دارای وجوه زیبایی شناسانه و کاربردی توامان می باشد. مقرنس نوعی فضاسازی حجمی است که علاوه ¬بر نقش تبدیل پلان مربع به دایره در اتصال و انفصال فضایی نقشی بی¬بدیل در معماری سنتی ایران ایفا می¬کند. مقرنس با شکل بسیار خاص خود هندسه¬ای بسیار موزون و حساب¬ شده¬ای دارد و با سایه¬های ایجاد شده با طول¬های متفاوت در طول روز زمان را به نمایش می¬گذارد. این بازی نور و سایه در بناها باعث می¬شود به راحتی جهت قبله و اوقات شرعی تعیین شود و به خاطر شکست¬های متنوعی در پوشش دادن به عنوان جاذب طنین اصوات به شکلی مؤثر در بنا عمل کنند. اطلاعات لازم برای پژوهش از طریق مطالعات کتابخانه ای بدست آمده است.
کلمات کلیدی : تزئینات معماری اسلامی مقرنس تزئین طاقی عملکرد مقرنس

زبان مقاله : فارسی
محور مقاله : علوم مهندسی
محل انتشار : کنفرانس ملی پیشرفت های اخیر در مهندسی و علوم نوین
آدرس وب سایت کنفرانس : desconf.com
ارسال کننده : فرشته ساعدی
کد IOI مقاله : XAEK-CZDBG
لینک مستقیم مقاله : https://isnac.ir/XAEK-CZDBG