مسئولیت نهاد خانواده در امر خطیر فرزند پروری

زهرا غلامی وند¹ زهرا غلامی تازه کند² فاطمه جعفری کلیبر³

چکیده :
خانواده اولين و مهمترين نهاد در تاريخ و تمدن انساني است كه افراد بشري درآن با شيوه هاي زنـدگي جمعي و تفاهم و سازگاري با ديگران آشنا مي گردند. خانواده مناسبترين بـستر فعليـت يـافتن قابليـت هـا واستعدادها و تواناييهاي انساني است و بخش عظيمي از ابعاد شخصيت افـراد همچـون رفتارهـاي اجتمـاعي، مسئوليت پذيري، تحمل و بردباري در برابر ديگران و واكنشهاي عاطفي در آن شكل مي گيرد. خانواده به عنوان کوچک‌ترین واحد اجتماعی و از ارکان اصلی و عمده هر جامعه به شمار می رود که در رشد شخصیت افراد تاثیر می‌گذارد. نقش والدین در رشد کودک تنها به جنبه های ارثی محدود نیست. ایده آل های والدین، میزان رضایت آنها از روابط زناشویی و سبک فرزند پروری آنها همگی می‌توانند در شکل دهی رفتار کودک و سلامت روان او تاثیر بسزایی داشته باشد. سلامت روانی تنها شامل نداشتن بیماری های روانی نیست بلکه توان واکنش در برابر انواع گوناگون تجربه های زندگی به صورت قابل انعطاف و معنی دار است. رفتار و گفتار والدین می بایست الگویی برای فرزندان باشد. هدف از نگارش اين مقاله بررسي شيوه هاي فرزند پروري والدين و نقش آن بر سازگاري اجتماعي فرزندان مي باشد. نتايج حاصل از اين بررسي نشان داد : چهار نوع شيوه هاي تربيتـي در خـانواده هـا والـدين بـر فرزنـدان اعمـال مـي كننـد كـه عبارتنداز: ۱)شيوه تربيتي استبدادي ۲)شيوه تربيتي قاطع ۳)شيوه تربيتي سهل انگار ۴) شيوه تربيتـي مـسامحه كار. هر كدام از شيوه هاي تربيتي حاكم بر خانوده ها كه والدين در جهت تربيت فرزندان بكار مي برند، خود داراي تاثيراتي در جهت سازگاري اجتماعي فرزندان دارد.
کلمات کلیدی : خانواده، والدين، شيوه هاي فرزندپروري، سازگاری اجتماعي

زبان مقاله : فارسی
محور مقاله : روان‌شناسی خانواده
محل انتشار : اولین همایش ملی علمی دانشجویی روان‌شناسی
آدرس وب سایت کنفرانس : cpssuma.ir
ارسال کننده : زهرا غلامی وند
کد IOI مقاله : XDKA-FFHBZ
لینک مستقیم مقاله : https://isnac.ir/XDKA-FFHBZ