آسیب شناسی آموزش زبان فارسی در آموزش و پرورش

مهین کشورخواه¹ محمدرضا کشورخواه² خدابخش اسداللهی³

چکیده :
هدف از این تحقیق بررسی آسیب های آموزش زبان فارسی در آموزش و پرورش می باشد. روش تحقیق به صورت توصیفی و تحلیلی بوده و نتایج تحقیق حاکی از آن است که مهمترین آسیب های وارده بر آموزش زبان فارسی عبارتند از این که هدف اصلی از تدریس این درس بـه فراموشی سپرده شده است و صرفا به انباشت مطالب دستوری حفظ معانی واژگان و اشعار بسنده میشود. شاید بتوان اصلی ترین دلیل فاصله گرفتن معلمان از اهداف تدریس این درس را نظام مبتنی بر ارزشیابی نمره محور، آزمونهای ورودی مدارس خاص آزمونهای هماهنگ و غیراستاندارد و کنکور دانست. عدم تفکیک مهارت خواندن از نوشتن، سردرگمی دانش آموزان به دلیل ناقص ماندن مطالب درسی، تفکیک بخش زبان شناسی از دستور و تحمیل اجباری قوانین زبان شناسی غرب بر زبان فارسی عیوبی آشکار بر درس زبان فارسی است. در انتخاب و گزینش معلمان آن طور که شایسته است دقت عمل نمی شود. مضاف بر اینکه پس از گزینش آنان نیز آموزشهای لازم صورت نمی پذیرد و انگیزۀ معلمی کمرنگ می گردد. همچنین تا زمانی که نگرش معلمان تغییر نکند و آنان روشهای جدید یاددهی- یادگیری را باور نداشته باشند، تغییر کتابهای درسی تأثیر بسزایی نخواهد داشت.
کلمات کلیدی : زبان فارسی ، آموزش و پرورش ، آسیب شناسی ، معلمان ، دانش آموزان

زبان مقاله : فارسی
محور مقاله : زبان و ادبیات فارسی
محل انتشار : دومین همایش ملی نگارش و ویرایش زبان فارسی
آدرس وب سایت کنفرانس : farsiuma2.ir
ارسال کننده : مهین کشورخواه
کد IOI مقاله : XEGB-HGDKF
لینک مستقیم مقاله : https://isnac.ir/XEGB-HGDKF