دلبستگی مکانی در باغ ایرانی، نمونه موردی: باغ شاهزاده کرمان

نگین صمدی کافی¹

چکیده :
باغ ایرانی مکانی است که حضور درونی را برای انسان به ارمغان می‌آورد، چراکه مکان آن زنده و پویا است، انباشته از معانی دانسته و تجربه‌شده می‌باشد. باغ ایرانی پدیده‌ای فرهنگی، تاریخی، کالبدی در ایران‌زمین؛ به‌عنوان یکی از مکان‌های هویتمند با قدمت دیرینه است. در این مکان نهایت مادی به بی‌نهایت معنوی ارتقاء می‌یابد، چراکه علاوه بر تجربه جسمانی،‌ تجربه‌ای معنوی می‌باشد. آنچه در اغلب آثار امروزی ملاحظه می‌کنیم، تکراری هندسه کالبدی باغی است که شاید فقط به دیده بصری شبیه باغ ایرانی باشد ولی متأسفانه قابلیت حس مکان را ندارد. دلبستگی مکانی، معرف رابطه احساسی با یک مکان خاص است و مفاهیم کلیدی آن شامل احساسات و عواطف است. هدف از تحقیق حاضر معرفی شاخص‌های دلبستگی مکانی و بررسی آن در باغ ایرانی است. جمع‌آوری اطلاعات از طریق کتابخانه‌ای، میدانی بوده و از روش توصیفی – تحلیلی در نمونه موردی باغ شاهزاده کرمان انجام‌شده است. در ادامه به ارائه راهکارهایی جهت ارتقاء کیفیت باغ ایرانی در راستای مؤلفه‌های دلبستگی مکانی پرداخته می‌شود. انسجام معماری باغ ایرانی به لحاظ ویژگی‌های مادی و روحانی خود،‌ قابلیت همبستگی نظام‌های عملکردی، احساسی و معنایی را دارا می‌باشد. در پایان این نتیجه‌گیری به دست آمد که با احیاء هویت‌های ازدست‌رفته در کنار لحاظ برخی از راهکارهای بهینه، علاوه بر تبدیل باغ ایرانی به فضاهای باکیفیت شهری، می‌توان به بهبود بهداشت روح و روان انسان‌ها کمک قابل‌توجهی نمود.
کلمات کلیدی : باغ ایرانی، دلبستگی مکانی، حس مکان، هویت مکانی، باغ شاهزاده کرمان

زبان مقاله : فارسی
محور مقاله : مهندسی شهرسازی وتوسعه شهري پايدار
محل انتشار : کنفرانس بین المللی عمران، معماری و منظر شهری
آدرس وب سایت کنفرانس : iccacs.com
ارسال کننده : نگین صمدی کافی
کد IOI مقاله : XYBH-AZBCB
لینک مستقیم مقاله : https://isnac.ir/XYBH-AZBCB