نقش الگوهای کالبدی معماری ایرانی-اسلامی در توسعه پایدار مراکز فرهنگی

فرینوش ضرابی¹

چکیده :
مراکز فرهنگی همواره به عنوان مکانی مهم در جهت آموزش و ایجاد تعامل میان مردم جامعه مطرح بوده‌اند؛ چرا که مجموعه عقاید، سنت ها، باورها، الگوهای رفتاری و در یک کلمه بر بینش انسان تاثیرگذار هستند. بنابراین دستیابی به الگویی مناسب به جهت طراحی این مراکز از اهمیت ویژه ای برخوردار است. از سویی تفكر و انديشه پايداري در معماري سال هاست كه مورد توجه بيشتر متخصصان قرار گرفته است. مساله ناپايداري در توسعه شهري مهمترين چالش هزاره سوم است. هدف اصلي توسعه پايدار تامين نيازهاي اساسي، بهبود سطح زندگي، اداره بهتر اکوسيستم ها و آينده امن بيان شده است؛ پايداري در ابعاد مختلف اقتصادي، اجتماعي، فرهنگي، زيست محيطي، کالبدي و... مستلزم به کارگيري سيستم مديريتي کارآمد با قدرت کافي براي رسيدن به اهداف ذکر شده است. معماری اسلامی-ایرانی همواره در طول تاریخ نمودی از سازگاری با اقلیم و نیز بستر طرح و هماهنگی با الگوهای اجتماعی و اقتصادی به شمار می‌رود. معماری ایرانی-اسلامی واجد ویژگی‌هایی است که همواره در راستای اهداف توسعه پایدار قدم برداشته است. از آنجا که عوامل فرهنگی نقش ارزنده ای در توسعه پایدار دارد و هویت فرهنگی از عوامل ضروری و اساسی برای تحقق توسعه پایدار است، لذا توجه به الگوهای معماری ایرانی-اسلامی در راستای توسعه پایدار می تواند به تسریع روند جامعه در نیل به توسعه پایدار در سطح کشور و منطقه کمک نماید.
کلمات کلیدی : معماری اسلامی، توسعه پایدار، اقلیم، مراکز فرهنگی

زبان مقاله : فارسی
محور مقاله : مهندسی معماری و توسعه پایدار
محل انتشار : کنفرانس بین المللی نخبگان عمران، معماری و شهرسازی
آدرس وب سایت کنفرانس : cau2016.com
ارسال کننده : فرینوش ضرابی
کد IOI مقاله : XYBG-AZAFC
لینک مستقیم مقاله : https://isnac.ir/XYBG-AZAFC