مصالح نوین؛ گامی اساسی در جهت معماری پایدار

امین کوکبی¹ مهدی کماسی²

چکیده :
از سال 1986 که برای اولین بار اصطلاح پایداری توسط کمیته جهانی گسترش محیط زیست مطرح شد تا به امروز دامنه این موضوع همراه و همگام با پیشرفت علم در جهت پاسخ¬گویی به مقتضیات زمانه گسترده¬تر می¬شود. پایداری در ساخت و ساز مفهومی که مدیریت یک محیط پاک و سالم بر اساس بهره¬برداری از منابع طبیعی و اصول اکولوژیکی تعریف شده، معماران زیادی را همسو و هم¬جهت اهداف خود به منظور تحقق پایداری و توسعه پایدار در معماری نموده است.معماری زمانی پایدار تلقی می¬شود که تکنیک¬های ساخت و ساز در آن منتج به استفاده معقول از منابع انرژی طبیعی و مدیریت مناسب ساختمان سازی در راستای حفظ منابع انرژی و نیز بهبود کیفیت محیطی و تجسم تمام اصول معماری پایدار در یک پروسه کامل شود که در نهایت فرآیند معماری پایدار منجر به ساخته شدن محیط زیستی سالم می¬گردد.استفاده از تکنولوژی¬های نوین به ویژه مصالح ساختمانی،گامی اساسی در جهت دستیابی به اهداف معماری پایدار می¬شود.از مزایای مصالح هوشمند و نوین که امروزه در صنعت ساختمان سازی مورد استفاده قرار می-گیرند،علاوه بر کیفیت و مقاومت بالا و هم¬چنین صرفه اقتصادی می¬توان به همسو بودن آن¬ها با گرایش¬های اقلیمی و اکولوژیکی و بهره¬وری بالا در کاهش مصرف سوخت¬های فسیلی و انرژی¬ها تجدید ناپذیر اشاره نمود.در همین راستا در این پژوهش با هدف دستیابی و تحقق اهداف معماری پایدار و حفظ محیط¬زیست به بررسی نقش مصالح ساختمانی نوین در دستیابی به این مهم پرداخته می¬شود لازم به ذکر است به منظور دستیابی به اهداف پژوهش از مطالعات منابع کتابخانه¬ای و الکترونیکی استفاده شده است.
کلمات کلیدی : معماری پایدار، مصالح نوین، توسعه پایدار، پایداری در معماری

زبان مقاله : فارسی
محور مقاله : مهندسی معماری
محل انتشار : کنگره بین المللی صنعت ساختمان با محوریت تکنولوژی های نوین در صنعت ساختمان و سومین کنفرانس بین المللی مطالعات بنیادی در عمران، معماری وشهرسازی
آدرس وب سایت کنفرانس : icbi2018.com
ارسال کننده : امین کوکبی
کد IOI مقاله : XAAK-CDGKC
لینک مستقیم مقاله : https://isnac.ir/XAAK-CDGKC