تبیین خلاقیت در نظام ِمدیریت سازمان ها

سید هادی حسینی¹

چکیده :
دنیای دانشمندی به پایان رسیده است؛ عصر ما عصرِ روشمندی است. روش های خلاق برای رسیدن به میدان های نوین توسعه .خلاقیت به عنوان الزامی قطعی در ارتقاء گونه های مختلف مدیریت – ازجمله مدیریت مطرح است. خلاقیت؛ تنها و تنها مرهون و مدیون به نوع انسان است و آنچه گاه از جانداران یرمی زند و اصطالحاً خلاقیت و نوآوری و فعلی بدیع خوانده می شود تابع غریزه و یا شرطی کردن آنهاست. خلاقیت که واژه ای عربی است در اصل به معنای آفریدن است. برخی خالقیت را از منظر شناختی و برخی دیگر از منظر انگیزشی و عاطفی مورد بحث قرار داده اند. بااین همه خلاقیت در مدیریت نه تنها به بارورسازی ظرفیت های این دانش کمک می کند بلکه حتی سبب می شود تا در عرصه های دیگرارتباطات انسانی به توفیقات درخور توجهی برسیم. بااین همه – هنوز و همچنان- در نظام مدیریت همان اندیشه های مدرسی و سنتی رواج دارد و در حسن انطباق با فرآیندهای نوین جهانی با دشواری هایی مواجه هستیم این مقاله که به روش مطالعات توصیفی تحلیلی به نگارش درآمده می کوشد تا به تعریف خلاقیت از مناظر متعدد بپردازد، تأثیر آن را در حوزه مدیریت نشان دهد و ثمرات و تبعات آن را بنمایاند.
کلمات کلیدی : نوآوری، خلاقیت، سازمان، مدیریت ، چالش

زبان مقاله : فارسی
محور مقاله : مدیریت
محل انتشار : یازدهمین کنفرانس بین المللی ترفندهای مدرن مدیریت، حسابداری، اقتصاد و بانکداری با رویکرد رشد کسب و کارها
آدرس وب سایت کنفرانس : icmeaconf.com
ارسال کننده : سید هادی حسینی
کد IOI مقاله : XBGC-FCGHG
لینک مستقیم مقاله : https://isnac.ir/XBGC-FCGHG