تاثیر هوش مصنوعی بر حق دسترسی به محیط زیست سالم

مهشید یراقی اصفهانی¹ محمد حسین معقلی کوپایی²

چکیده :
در دنیای امروز، بحران‌های زیست‌محیطی نظیر تغییرات اقلیمی، کاهش تنوع زیستی و بهره‌برداری بی‌رویه از منابع طبیعی تهدیدات جدی برای محیط‌زیست و بقای انسان‌ها ایجاد کرده است. در این میان، هوش مصنوعی به‌عنوان یک فناوری نوین، پتانسیل بالایی در ارتقاء تلاش‌های حفاظتی و مدیریت پایدار منابع طبیعی دارد به همین خاطر ادغام هوش مصنوعی به‌عنوان ابزاری تحول‌آفرین می‌تواند تلاش‌های حفاظت از محیط‌زیست را به‌طور چشمگیری تغییر دهد. این مقاله به تحلیل و بررسی کاربردهای هوش مصنوعی در حوزه حفاظت محیط‌زیست پرداخته است و هدف آن ارزیابی قابلیت‌های تحول‌آفرین این فناوری در ترویج و تقویت شیوه‌های پایدار است. با استفاده از روش‌های توصیفی و تحلیلی، این پژوهش به بررسی مقالات علمی، مطالعات موردی و تجربیات موفق در به‌کارگیری هوش مصنوعی در زمینه‌های مختلف حفاظت از محیط‌زیست پرداخته است. یافته‌های اصلی تحقیق نشان می‌دهند که هوش مصنوعی می‌تواند به طور مؤثری در ارتقاء شیوه‌های مدیریت منابع طبیعی، حفاظت از تنوع زیستی، کاهش تغییرات اقلیمی و توسعه شیوه‌های مدیریت پایدار نقش ایفا کند. به ویژه، هوش مصنوعی می‌تواند با بهینه‌سازی فرآیندهای مدیریت منابع، شبیه‌سازی و پیش‌بینی روندهای زیست‌محیطی، تسهیل در جمع‌آوری و تجزیه و تحلیل داده‌های مربوط به تنوع زیستی، و بهبود سیستم‌های نظارتی، به افزایش کارایی اقدامات حفاظتی کمک کند.با این حال، مقاله همچنین به چالش‌های مرتبط با به‌کارگیری هوش مصنوعی در حفاظت محیط‌زیست پرداخته است. این چالش‌ها شامل مسائل اخلاقی، امنیت سایبری و نگرانی‌های مربوط به حریم خصوصی داده‌ها است که نیازمند تدوین چارچوب‌های قانونی و اخلاقی مناسب برای استفاده مسئولانه از این فناوری‌ها هستند. علاوه بر این، مقاله بر اهمیت همکاری‌های میان‌رشته‌ای، مشارکت ذینفعان و توسعه راه‌حل‌های اخلاقی در زمینه هوش مصنوعی تأکید دارد. برای غلبه بر این چالش‌ها و استفاده مؤثر از هوش مصنوعی در حفاظت محیط‌زیست، وجود استراتژی‌های منسجم و اخلاقی ضروری است.نتایج تحقیق نشان می‌دهند که هوش مصنوعی می‌تواند به عنوان ابزاری کارآمد برای مقابله با بحران‌های زیست‌محیطی و حفظ منابع طبیعی استفاده شود، به شرطی که این فناوری در قالب یک رویکرد یکپارچه، اخلاقی و با توجه به مسائل امنیتی و اجتماعی به‌کار گرفته شود. در نهایت، مقاله توصیه‌هایی را برای پژوهش‌های آینده ارائه می‌دهد که شامل تقویت همکاری‌ها در زمینه‌های مختلف، اولویت‌بندی ملاحظات اخلاقی در توسعه هوش مصنوعی، و افزایش آگاهی و سواد هوش مصنوعی در میان فعالان محیط‌زیست است.
کلمات کلیدی : هوش مصنوعی حفاظت محیط‌زیست پایداری ریسک‌های سایبری مدیریت منابع طبیعی توسعه پایدار.

زبان مقاله : فارسی
محور مقاله : علوم انسانی
محل انتشار : سومین کنفرانس بین المللی پژوهش های کاربردی در علوم انسانی، اقتصاد، مدیریت و حسابداری
آدرس وب سایت کنفرانس : icrhema.com
کد IOI مقاله : AABF-AAAGHE
لینک مستقیم مقاله : https://isnac.ir/AABF-AAAGHE