بررسی نقش زنان در قصه‌های عامیانۀ گیلان بر اساس نظریۀ پارسونز

مریم حیدری¹ آرزو میرزایی لمیر²

چکیده :
به آثاری که در آن¬ها تأکید بر حوادث خارق¬العاده بیش¬تر از تحول و تکوین شخصیت¬هاست، قصه گفته می‌شود. قصه¬ها پیرنگی ضعیف و کلی¬گرایانه‌ دارند؛ شکل آن¬ها ساده و ابتدایی است و زبان معمول و رایج زمان در آن¬ها به کار گرفته می‌شود. با این حال، از جمله منابع مهمی هستند که از خلال آن¬ها می¬توان به مطالعات جامعه‌شناختی و مردم¬شناختی پرداخت و اطلاعات سودمندی را دربارۀ طبقات مختلف جامعه به دست آورد. تصویر و جایگاه زن، در اسطوره¬های آفرینش، قصه¬ها و آیین¬های کهن مردم ایران، زنده و تأثیرگذار است. او نیروی زنده و لایزال به شمار می¬رفته و از محوریت خاصی در امر خانه و خانواده برخوردار بوده است. در گیلان، به عنوان یکی از کهن‌ترین زیستگاه‌های بشر، قصه¬ها از جایگاه خاصی برخوردار هستند و بسیاری از دیدگاه‌های سیاسی و اجتماعی، نگرش¬ها، باورها و اعتقادات ساکنان آن سرزمین در آن¬ها انعکاس یافته‌اند. هدف از این پژوهش آن است که با بررسی جایگاه زن در چندین مجموعه از افسانه‌های عامیانۀ گیلان، دغدغه‌ها، مسائل، توانایی‌ها، و آرزومندی‌های وی نمایانده شود و نگاهی که اهالی این خِطّه به نقش و جایگاه زن در جامعه دارند، تحلیل گردد. تحلیل انواع نقش‌ها با بهره‌گیری از دیدگاه پارسونز که نقش‌ها را بر اساس میزان مصرف انرژی و اطلاعات به نقش¬های «راهبردی»، «بانفوذ»، «کمکی» و «عادی» تقسیم می‌کند، صورت گرفته است.
کلمات کلیدی : قصه‌های عامیانه ، گیلان ، سیمای زن ، پارسونز .

زبان مقاله : فارسی
محور مقاله : ادبیات عامه و مطالعات بین رشته‌ای
محل انتشار : دومین همایش ملی نگاهی نو به زبان و ادب عامه
آدرس وب سایت کنفرانس : ammeh2.ir
ارسال کننده : مریم حیدری
کد IOI مقاله : XADD-CDHHA
لینک مستقیم مقاله : https://isnac.ir/XADD-CDHHA