رتبه¬بندی محلات شهری بر اساس شاخص¬های پیاده¬مداری )مطالعه موردی: منطقه شش شهرداری تهران(

نبی مرادپور¹ حسین حاتمی نژاد² صدیقه مهرپور طرحانی³ لیلا گراوند⁴

چکیده :
پیاده¬روی عنصر کلیدی و همسازترین گونه حرکتی با اصول حمل و نقل پایدار می¬باشد. پیاده¬مدار بودن فضا می¬تواند زندگی و سرزندگی را به مناطق مرکزی شهر آورده و مردم را تشویق به حضور داوطلبانه در شهر کند که این امر باعث ارتقای سطح اقتصادی، اجتماعی، بهداشتی و نیز بهبود کیفیت زیست محیطی منطقه و یا شهر می¬شود. پیاده¬روی به عنوان یکی از سالم¬ترین و پایدارترین شیوه¬های حمل و نقل و بهترین نوع جابجایی به لحاظ ایجاد برابری و عدالت اجتماعی بین همه افراد جامعه نیازمند تأمین ضرورتهایی است که بدون تامین زمینه¬های آن نمی¬تواند مورد پذیرش همگانی قرار گیرد. بنابراین هدف این تحقیق بررسی عوامل موثر بر پیاده¬مداری در محلات شهری می¬باشد. روش تحقیق در این پژوهش توصیفی- تحلیلی و پیمایشی است و از ابزار پرسشنامه برای کسب نظر کارشناسان استفاده شده است. جامعه آماری تحقیق 30 نفر از کارشناسان برنامه¬ریزی شهری بوده که با محلات انتخاب شده آشنایی داشته¬اند، انتخاب شده است. با استفاده از مدل¬های AHP - SAW به تجزیه و تحلیل اطلاعات پرداخته شده است. نتایج تحقیق نشان می‏دهد که بین محلات امیرآباد شمالی، دانشگاه تهران، بهجت¬آباد و قائم مقام، محله دانشگاه تهران با شاخص¬های پیاده¬مداری (راحتی، دسترسی، پیوستگی، امنیت، ایمنی و پویایی و جذابیت) مطابقت بیشتری دارد.
کلمات کلیدی : پیاده مداری، پایداری، منطقه 6 شهرداری تهران ، AHP – SAW

زبان مقاله : فارسی
محور مقاله : مهندسی ترافیک ، حمل و نقل و زیرساخت های شهری
محل انتشار : سومین کنگره بین المللی عمران، معماری و توسعه شهری
آدرس وب سایت کنفرانس : 3icsau.ir
ارسال کننده : نبی مرادپور
کد IOI مقاله : XYAK-ZFAFC
لینک مستقیم مقاله : https://isnac.ir/XYAK-ZFAFC