قصد تبعی ( غیر مستقیم ) در حقوق جزا

فاطمه معدنی¹

چکیده :
بروز فعل یک عمل برای رسیدن به یک نتیجه‌ی خاص، تنها انگیزش درونی یک فرد است. این فرد عمل خاص را انجام می‌دهد، به خاطر رسیدن به نتیجه‌ی مشخص. در صورتی که که این اتفاق در حقوق کیفری رخ دهد، می‌گویند، آن فرد در انجام عمل، برای نیل به نتیجه‌ی مقصود، قصد مستقیم داشته است. اما همیشه ـ چه در اعمال روزمره و چه در حوزه‌ی حقوق کیفری ـ وضع بدین منوال نیست و چه بسیار اتفاق می‌افتد که نتیجه یا نتایجی بر عمل انجام شده از سوی فرد، مترتب می‌شوند که نه تنها نمی‌خواهد این نتایج حادث شوند، بلکه می‌خواهد که حادث نشوند، لکن نحوه انجام عمل به صورتی است که آن نتیجه یا نتایج، لاجرم و لامحاله زاییده‌ی فعل اویند، و عامل نیز به حدوث چنین نتیجه یا نتایجی به خوبی واقف و آگاه است. در حقیقت تصور و تمثل چنین نتیجه یا نتایجی که بر هیچ فرد متعارفی دشوار نیست، در حقوق کیفری تحت پوشش عمد قرار می‌گیرد و با عامل همانگونه برخورد خواهد شد که با شخص دارای قصد مستقیم و انگیزه. چرا که حالت ذهنی چنین شخصی، که قصد غیر مستقیم(تبعی )دارد، از نظر کیفی، چندان متفاوت با فاعل دارای قصد مستقیم (صریح، ابتدایی) نیست. در این تحقیق نیز سعی ما بر آن است که چنین حالتی را به عنوان قائم مقام و آلترناتیو عمد محض معرفی نماییم. هدف اين پژوهش بررسي عناصر و شرايط قصد تبعي و رفع ابهام از ماهيت آن و نيز بررسي امكانيا عدم امكان تسري آن به ديگر جرايم غير از جنايات است.روش بكار گرفته شده در اين تحقيق روش توصيفي- تحليلي است . و اطلاعات گردآوري شده ازطريق منابع كتابخانه و اينترنت مورد تجزيه وتحليل قرار گرفته است.
کلمات کلیدی : قصد مستقیم، قصد غیر مستقیم، قصد تبعی، آگاهی، اراده

زبان مقاله : فارسی
محور مقاله : فقه و حقوق اسلامی
محل انتشار : اولین همایش ملی علوم رفتاری و اسلامی
آدرس وب سایت کنفرانس : ibsconf.ardakan.ac.ir
ارسال کننده : فاطمه معدنی
کد IOI مقاله : XABB-CDKHC
لینک مستقیم مقاله : https://isnac.ir/XABB-CDKHC