تاثیر روانشناسی گشتالتی بر نظریه‌های یادگیری

زبيده سارلي¹ دكتر محمد مناف زاده²

چکیده :
مکتب گشتالت اولین حرکت روان‌شناختی آلمان، بر مبنای روش آزمایش و از نظریه‌های شناختی محسوب میشود. استدلال اصلی آن‌ها این بود که حقایق روان‌شناختی، از ذرات ایستای نامربوط تشکیل نمی‌شود و لذا مطالعه آن‌ها نیازمند شیوه کل‌گراست. آن‌ها عقیده داشتند که ادراک، ترکیب نامتشکلی از عناصر نیست، بلکه ادراک را کلیتی منسجم و متشکل از یک هیئت یا یک گشتالت می‌دانستند و معتقد بودند که یادگیری بصورت ناگهانی و از طریق کسب بینش صورت می‌گیرد. نظریه گشتالت یکی از معدود نظریه‌هایی است که در زمان طرح دیدگاه‌های تجربه‌گرایی، با رویکرد خردگرایانه مطرح گردید. ادراک و نیز فرایندهای مساله‌گشایی بیش از هر چیز دیگر مورد توجه روان‌شناسان گشتالت بود، و یادگیری یک امر ثانوی و فرعی و کم اهمیت تلقی می‌شد. این مکتب، نقش زمینه و سازمان‌یابی را در فرایندهای ادراک پدیداری، چنان بصورت قانع کننده‌ای نمایان ساخت که فقط مخالفان سرسخت ممکن است دستاوردهای آن را بیاعتبار اعلام کنند. نهضت گشتالت، اثری ماندگار بر روان‌شناسی بر جای گذاشت و در زمینه‌های ادراک، یادگیری، تفکر، شخصیت، روان‌شناسی اجتماعی و انگیزش تاثیر گذاشت. در یادگیری به شیوه گشتالت حفظ کردن سطحی و طوطی وار مطلب، یادگیری تلقی نمیشود بلکه یادگیری واقعی مستلزم توجه و دستیابی به معنی، اصول اساسی و سازماندهی مطالب است.
کلمات کلیدی : نظریه گشتالت، نظریه‌های شناختی، یادگیری

زبان مقاله : فارسی
محور مقاله : علوم تربیتی
محل انتشار : دومین کنفرانس بین المللی علوم رفتاری و مطالعات اجتماعی
آدرس وب سایت کنفرانس : 2ibsconf.com
ارسال کننده : زبيده سارلي
کد IOI مقاله : XYZE-ZZFBD
لینک مستقیم مقاله : https://isnac.ir/XYZE-ZZFBD