آینده پژوهی و توسعه پایدار در ایران

محمد مهدنور¹

چکیده :
آینده انقباض و انبساط حال نیست و به عوامل غیر قابل پیش بینی وابسته است اما غیر قابل شناخت نیست.تفکر برنامه‌ای و جامع و کنش و واکنش نسبت به روندها برای تشکیل زیست جهان سعادتمند ضرورت دارد.آينده پژوهي، پدیدة جدیدی است رو به گسترش و میان رشته که همواره درپی یافتن آن چیزی است که قریب الوقوع یا احتمال تغییر دارد و هدف آن رسیدن به نقطه مطلوب و ارتقاي سطح زندگي انسان هاست اما به نظر ميرسد رويكرد عرفي كنوني نگاه به آينده، نميتواند از آيندة امن و پایدار، رمزگشايي كند.از مهمترين مسائل پيشروي كشورهاي درحال توسعه دستيابي به توسعه پايدار و امنيت فراگير ميباشد.امروزه توسعه ی پایدار به این مفهوم که بشر نیاز امروز خود را برطرف سازد بدون آنکه برطرف شدن نیازهای نسل های آینده را به مخاطره بیندازد به عنوان یک موضوع مهم در صدر دستور کار کشورهای توسعه یافته و همچنین کشورهای در حال توسعه مطرح شده است و تقریباً بشر در این حوزه به یک اجماع جهانی رسیده است.پيوند توسعه پايدار و آينده پژوهي در سنجش مطلوبيت هايی است که ممکن است در آینده رخ بدهد به نحوی که هدف از آينده پژوهي در سطح گسترده تلاش براي تبديل جهان به مکاني بهتر براي زندگي، سود رساني به مردم و حفظ و گسترش آن دسته از ظرفيت هاي كرة زمين است كه به پايداري حيات در آن كمك ميكنند.و این مهم برای تعامل ایران با جهان با توجه به موقعیت منحصر به فردش در عرصه بین المللی، شرایط داخلی مثل مسائل بنیادین و منابع طبیعی امری حیاتی به شمار میرود. بنابراین این پژوهش با روش توصیفی تحلیلی و بیان مفهوم آینده پژوهی و توسعه پایدار در پی پاسخ دهی به این سوال اصلی است که سناریوهای اصلی آینده پژوهی برای رسیدن به توسعه پایدار در ایران کدامند؟
کلمات کلیدی : آینده پژوهی، توسعه ی پایدار،ایران،زندگی مطلوب،محیط زیست

زبان مقاله : فارسی
محور مقاله : توسعه پایدار در ایران و آینده‌پژوهی
محل انتشار : اولین همایش ملی آینده پژوهی در فقه، حقوق و علوم سیاسی
آدرس وب سایت کنفرانس : ayandeuma.ir
ارسال کننده : محمد مهدنور
کد IOI مقاله : XEGH-HKHEB
لینک مستقیم مقاله : https://isnac.ir/XEGH-HKHEB