برنامه ریزی راهبردی بزرگراه امام علی تهران با رویکرد بازتعریف محلات منسجم پیرامونی

پیام محمودی کردستانی¹

چکیده :
این مقاله به یکی از مهمترین پدیده های تغییر سازمان فضایی شهرها یعنی احداث معابر شهری جدید و تاثیر مستقیم آن بر ساختار محلات پیرامونی می¬پردازد. تمرکز پژوهش پیشِ رو بر بخشی از بزرگراه امام علی شهر تهران است که در مسیر خود (حدفاصل بزرگراه رسالت و بزرگراه محلاتی) از میانه چندین محله منسجم با پیشینه و هویت مشخصِ قابل اتکا می گذرد. احداث این راه شهری که بدون توجه به پارامترهای برنامه¬ریزی و طراحی شهری و تنها به عنوان یک راهکار واکنشی به معضلات عبور و مرور و ساختار ترددی شهر تهران احداث گردیده است، کانون های اجتماعی و هویتمند محلات مورد اشاره را به ازهم گسیختگی و اضمحلال نزدیک کرده است. بر این اساس و با رویکرد پاسخ به مساله ازهم¬گسیختگی کالبدی و اجتماعی ایجاد شده، این مقاله درصدد ارایه راه¬حل جهت بازتعریف محلات و کانون¬های احتماعی پیرامون بزرگراه برآمده و با استفاده از فرآیند چشم اندازسازی و بر پایه ابعاد اجتماعی، اسنادی و کالبدی به واکاوی محلات پیرامونی بزرگراه پرداخته و در نهایت، پس از تدوین بیانیه چشم انداز برای سال افق طرح (1410)، نتایج مطالعات مذکور را در چارچوب راهکارهای طراحی در حیطه های سه گانه محدوده مورد مطالعه ("محور اصلی"، "حوزه های اصلی" و "بافت پیرامونی هم جوار") و در قالب برنامه راهبردی بزرگراه امام علی ارایه داده است.
کلمات کلیدی : ازهم گسیختگی کالبدی، انسجام، بزرگراه شهری، بزرگراه امام علی تهران

زبان مقاله : فارسی
محور مقاله : برنامه ریزی ، مدیریت و طراحی شهری
محل انتشار : کنفرانس بین المللی عمران ، معماری و زیرساخت های شهری
آدرس وب سایت کنفرانس : icica.ir
ارسال کننده : پیام محمودی کردستانی
کد IOI مقاله : XYCE-ACFCA
لینک مستقیم مقاله : https://isnac.ir/XYCE-ACFCA